wtorek, 17 marca 2020

Co gryzie Twojego konia? PASOŻYTY


Czynniki wpływające na stan zarażenia koni endopasożytami:
  • stan zdrowia zwierząt,
  • płeć,
  • wiek,
  • odporność osobnicza,
  • warunki chowu i utrzymania,
  • system wypasu,
  • czynniki klimatyczne;

Objawy chorobowe mogące towarzyszące zarażeniu endopasożytami:
  • Wychudzenie, 
  • Morzyska, 
  • Chroniczne biegunki, 
  • Spadek odporności, 
  • Perforacja jelita, 
  • Stany zapalne narządów wewnętrznych, 
  • Śmierć osobnika
Czynniki sprzyjające szerzeniu się inwazji w stajniach:
  • Wysokie koszty leczenia, 
  • Subkliniczny przebieg choroby, 
  • Prosty cykl rozwojowy pasożytów, 
  • Okołowiosenny szczyt jajeczkowania, 
  • Żywotność larw w środowisku zewnętrznym, 
  • Brak w pełni skutecznych preparatów na stadia larwalne pasożytów w śluzówce jelita, 
  • Duże zagęszczenie zwierząt w chowie i hodowli wielkostadnej, 
  • Rotacja zwierząt w stadzie 
  • Zjawisko lekooporności i hypobiozy (wstrzymania larw w rozwoju)
Czynniki ograniczające szerzenie się inwazji w stajniach:
Odpowiednie warunki zoohigieniczne:
  •  czyste pomieszczenia stajni, 
  •  suche i gładkie ściany, 
  •  stosowanie siatek na siano, 
  •  odpowiednio przygotowane pastwiska: 
  •  odpowiednia obsada pastwisk, 
  •  wypas kwaterowy lub okresowa wymiana pastwisk, 
  •  zabiegi agrotechniczne: melioracja terenu, koszenie niedojadów, wapnowanie, 
  •  dostęp do świeżej i czystej wody,
  •  codzienna wymiana ściółki,
  •  dezynfekcja boksów,
  •  usuwanie 2 razy w tygodniu kału z pastwiska,
  •  obornik należy kompostować biotermicznie,
  •  odrobaczanie koni co najmniej 2 razy w roku,
  •  likwidacja zbiorników wodnych znajdujących się na pastwiskach,
  •  usunięcie zbędnych skupisk krzewów z pastwisk.
Odrobaczanie:
  • Kiedy?  Zwykle przed rozpoczęciem i po zakończeniu sezonu pastwiskowego;
  • Czym? Najlepiej pastą podawaną doustnie za pomocą tubostrzykawki;
  • Co potem? Należy przetrzymać konie w stajni lub na padoku przez ok. 36 godzin po zabiegu a następnie usunąć obornik, zdezynfekować boksy.
Najpowszechniejsze endopasożyty:

  • Tasiemce (Anoplocephalidae
- Anoplocephala magna
- Anoplocephala perfoliata
- Paranoplocephala mamillana

  • Gzy (Gasterophillus sp.) 
- Gasterophillus intestinalis, 
- G. haemorrhoidalis, 
- G. nasalis, 
- G. pecorum 
  • Nicienie (Nematoda)
- Glista końska (Parascaris equorum)
- Węgorek koński (Strongyloides westeri)
- Owsik koński (Oxyuris equi)
- Słupkowce (Strongyloidae)

Charakterystyka wybranych pasożytów:

Słupkowce małe (Cyathostominae):

  • Kształt tępo zakończonej pałeczki- stąd nazwa; 
  • Zabarwienie od bladoróżowego do ciemno-czerwonego; 
  • Samiec większy od samicy; 
  • Długość ciała: 5-20mm; 
  • Otwór gębowy otoczony dwoma rzędami listewek 
  • Narząd kopulacyjny samców: torebka kopulacyjna, 
  • 2 szczecinki kopulacyjne równej długości i narząd dodatkowy; w jego pobliżu- stek (cloaca); 
  • Otwór płciowy samicy w tylnej części ciała;
  • 2 jajniki przechodzące w macicę, krótki stożkowaty ogon
  • U słupkowców małych jaja są owalne o przezroczystych skorupkach i wymiarach 71-143 x 36-75 nm. W momencie wydalenia z kałem zawierają blastomery. 
  • Prosty cykl rozwojowy;
  • Duża odporność larw bytujących w środowisku zewnętrznym (larwy L3- pod śniegiem do kilku tygodni),
  • Zdolność migracji larw w środowisku,
  • zjawisko HYPOBIOZY,
  • Zarażenie tymi pasożytami jest jedną z przyczyn objawów morzyskowych u koni,
  • Zjawisko nabywania odporności na zarażenie tymi pasożytami wraz z wiekiem koni.
  • Zjawisko LEKOOPORNOŚCI,
  • Ekstensywność zarażenia sięga 100%.

Słupkowce duże (Strongylinae):

  • Tępo zakończone, pałeczkowate ciało, 
  • Otwór gębowy otoczony dwoma rzędami listewek, 
  • Na dnie torebki gębowej mogą znajdować się zęby, 
  • Wymiary ciała w zależności od gatunku (14-45mm); samiec większy od samicy, 
  • Otwór płciowy samicy położony w tylniej części ciała, 
  • Samiec posiada torebkę kopulacyjną, dwie szczecinki kopulacyjne i narząd dodatkowy, 
  • Jaja owalne o przezroczystych skorupkach
  • Cykl rozwojowy wg schematu Cyathostominae (nie dotyczy słupkowców z rodziny trongylus) 
  • Najbardziej patogenne są larwy Strongylus vulgaris, 
  • Ekstensywność zarażenia na świecie- ponad 30% 
Glista końska (Parascaris equorum):

  • Dobrze widoczny dymorfizm płciowy; 
  • Koniec ciała samca zgięty w kierunku brzusznym, zaopatrzony w dwa wąskie skrzydełka boczne i brodawki w okolicy steku; 
  • Samiec: 15-28cm dł, 4,5-5mm szer. 
  • Samica: 18-37cm dł, 8-9mm szer. 
  • Otwór płciowy samicy położony jest w przedniej części ciała.
  • Cykl rozwojowy prosty, 
  • Glista końska należy do nicieni żołądkowo-jelitowych, 
  • Zarażenie bez względu na porę roku (stałe ilości jaj produkowanych przez samice), 
  • Glistnica to ‘choroba stajenna’, występująca najczęściej u źrebiąt 

Owsik koński (Oxyuris equi):


•Dookoła otworu gębowego 6 warg,
•Samiec: 9-12mm dł., ciało zakończone rzekomą torebką kopulacyjną, posiada jedną szczecinkę kopulacyjną i liczne brodawki czuciowe,
•Samica: 24-157mm dł.,
•Jaja owalne, asymetryczne(czopek na jednym z biegunów); 85-90nm x 40-45nm
•Po kopulacji w jelicie grubym żywiciela samce giną, jaja są przylepiane do skóry wokół odbytu, tworząc szarozielone naloty, samice giną po złożeniu jaj, w jajach rozwijają się larwy; stadium inwazyjne osiągają w ciągu 2-7 dni, zarażenie przez połknięcie L3 wraz z paszą; w przewodzie pokarmowym larwy opuszczają skorupki i wnikają do błony śluzowej jelita ślepego i okrężnicy- tam linieją; w świetle jelit pasożyty dojrzewają płciowo.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz